Terug naar Golgotha

Het fundament voor het Christendom werd 2000 jaar geleden gelegd, toen Jezus Christus buiten Jeruzalem op de heuvel Golgotha werd gekruisigd. Op die dag werden veel profetieën uit het Oude Testament vervuld, o.a. Psalm 22 en Jesaja 53.  De apostel Paulus beschrijft later in een brief de gekruisigde Christus als het wezenlijke van heel het evangelie, het enige onderwerp, dat altijd in het centrum moet staan. Nooit is zozeer duidelijk geworden, hoe verschrikkelijk de gevolgen van de zondeval zijn, hoezeer God zonde haat en hoe enorm groot Gods liefde en Christus’ liefde voor verloren mensen is.

Helaas is de boodschap, die van de gekruisigde Christus uit gaat, al spoedig vergeten. Wie in alle nuchterheid bij het licht van de Bijbel kijkt naar de feitelijke geschiedenis van het Christendom, wordt intens verdrietig. Er is zoveel misgegaan!

Onderstaande documenten doen daar verslag van. Ze werden in eerste instantie geschreven voor mensen, die zich ernstig zorgen maken over de huidige toestand in het Christendom en in deze wereld.  De dwaalwegen, die bij Golgotha vandaan voeren, zijn in kaart gebracht. Deze dwaalwegen veroorzaken een chaos die met de dag erger wordt.

• I. De gekruisigde Christus.
  Enkele opmerkingen over de doop, de bekering
  en de gemeente van Jezus Christus.
• II. De rechte nuchterheid.
  Oorzaken van de slechte toestand van de gemeente van Jezus Christus en de weg terug naar Golgotha.
• III. Waar is de eerbied voor God?
  Over het ontbreken van de eerbied voor God binnen het orthodoxe protestantisme.