Niets, of alles?

>>PDF<<

“Doet het u niets?” – Klaagliederen 1:12 (King James Version)

Dit werd gezegd van een groot, groot verdriet, dat het hart geraakt zou moeten hebben van een ieder, die voorbij kwam en het zag, het vreselijke verdriet dat over Jeruzalem en haar kinderen kwam. Maar dit was ook een beeld van de veel vreselijker beker van verdriet die de Here Jezus voor ons dronk, bereidwillig dronk, zodat wij zouden drinken van de rivier van Zijn welbehagen. Luister! Want het is alsof Hij tot jou en mij zei: “Doet het u niets, u allen die voorbijgaan? Kijk en zie of er een verdriet is, zoals Mijn verdriet!”
“Kijk en zie” hoe Hij heel Zijn leven “een Man van smarten” was, Die niets had waar Hij Zijn hoofd op neer kon leggen. Zijn eigen broers weigerden in Hem te geloven, de goddeloze Joden haatten Hem en probeerden steeds weer opnieuw Hem te doden en Hij wist de hele tijd door wat voor een vreselijk lijden er voor Hem lag.
“Kijk en zie” Hem in de hof van Gethsemané, waar Hij “in zielestrijd was”, en zei: “Mijn ziel is zeer bedroefd, tot stervens toe.”
“Kijk en zie” Hem gegeseld en bespuwd, weggeleid als een lam, dat geslacht wordt, en hoe Hij dan gespijkerd wordt aan het kruis; Hij leed tot de dood toe. In die vreselijke pijn had Hij dorst en toch dronk Hij niet; te midden van dit alles zei Hij: “Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” Was er ooit zo’n verdriet als het verdriet waar onze Here Jezus doorheen ging, uit liefde voor ons? Doet het je niets? Kun je ernaar kijken en je er niet druk om maken? Kun je “voorbijgaan” en op dezelfde manier doorgaan alsof Hij nooit had liefgehad en geleden?
O, laat het in plaats van “niets” voortaan alles voor jou betekenen! Laat het de reden zijn waarom je de zonde haat en waarom je probeert goed te doen; laat het jouw vrede en vreugde, jouw kracht en jouw lied zijn; laat het je hart vervullen met liefde en dankbaarheid; laat het je dapper maken en vastbesloten om voor Hem te leven, Die voor jou leed en stierf.

“Zie, o zie, welk een liefde de Heiland
Ook aan ons heeft gegeven;
Hoe Hij bloedde en leed voor ons,
Hoe Hij de zware last droeg.

O, hoe pijnlijk was Zijn verdriet
Aan het kruis en in de hof!
Is dit niet een liefde die uitgaat
Boven alles wat de tong ooit kan uitdrukken!”