Selecteer een pagina

De listen van de duivel

>>PDF<<

Citaten uit een toespraak van Lloyd Jones, gehouden in de Westminster Chapel en gepubliceerd in
The Westminster Record, mei 1963.

“Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de listen van de duivel.”
Efeziërs 6:11.

Er gebeuren bepaalde dingen in de huidige tijd, die het noodzakelijk maken dat ieder verstandig Christen iets behoort te weten over het Rooms-katholicisme. Er zijn bewegingen aan de gang en er vinden vergaderingen plaats die proberen een soort toenadering tot stand te brengen tussen het Rooms-katholicisme en het Protestantisme. En er zijn mensen die hier blij mee zijn en zeggen dat het een wonderlijk iets is, dat wij weer tot elkaar beginnen te naderen, en dat we in bepaalde opzichten kunnen samenwerken, en dat dit een wonderlijke manifestatie van de Christelijke geest is.

Nu, zoiets maakt het noodzakelijk dat wij iets behoren te begrijpen over wat er aan de hand is en als u naar de toekomst kijkt wordt de zaak dringend, want er zijn bepaalde mogelijkheden die onder ogen gezien moeten worden. Ik begrijp uit de statistieken dat er bepaalde landen in de wereld zijn die, als de moderne trends zich voortzetten, spoedig een grote meerderheid van Rooms-katholieken in zich zullen hebben, zodat als wij doorgaan met het democratische principe van het besluiten tot onze regeringsvorm door hoofden te tellen, er een Rooms-katholieke meerderheid zal zijn. Het is niet moeilijk zich bepaalde mogelijkheden voor te stellen die hiervan het resultaat kunnen zijn. Inderdaad, het kan zelfs in dit land gebeuren, over een x aantal jaren. Dus vanuit alle standpunten is het noodzakelijk, dat wij naar deze positie en naar dit feit kijken, dit grote feit waar wij mee te maken hebben.

Of wij het nu leuk vinden of niet, het is iets wat we moeten doen. Persoonlijk heb ik dit nog nooit eerder gedaan. Ik behoor niet tot een of andere “Protestantse vereniging” als zodanig. Ik heb nooit op zo’n podium gesproken. Mijn visie is altijd geweest dat het enige uiteindelijke antwoord op het Rooms-katholicisme de positieve prediking van de christelijke waarheid en de grote reformatorische leerstukken is. Niets anders is ooit in staat geweest hier mee te handelen, niets anders zal ooit in staat zijn hier mee te handelen. Negatieve protesten, zo lijkt het mij, zijn van erg weinig waarde. Ze zijn nu al een aantal jaren aan de gang, maar de feiten zijn dat dit Rooms-katholieke lichaam in elk land praktisch toeneemt en alle negatieve protest acties lijken van geen waarde.

Mijn standpunt is dat de groei in het Rooms-katholicisme het gevolg is van slechts één ding en dat is een zwak en slap Protestantisme, dat niet weet wat het gelooft. Dat is waarom ik mijn tijd besteed aan het geven van duidelijk onderwijs. Maar onze tekst dwingt mij hiermee te handelen – de “listen van de duivel”. De activiteiten van de overheden en de machten, de wereldbeheersers van deze duisternis, de geestelijke boosheid in de hemelse gewesten.

Ik heb het niet over individuen, ook overweeg ik de zaak niet hoofdzakelijk vanuit het politieke standpunt. Ik bedoel geen ogenblik hiermee dat het politieke aspect niet belangrijk is. Ik heb net bewijs geleverd om te laten zien dat het reusachtig belangrijk kan worden. Wij kennen het verslag van de geschiedenis van deze instelling, wij weten wat er politiek gebeurt, wij weten haar aanspraak om een politieke macht te zijn, en daarom is het zelfs vanuit dat aspect belangrijk. Maar daarover heb ik het nu niet. Dat is een zaak van christelijke leken, zo lijkt het mij, en christelijke staatslieden. Ik heb het eerder over het geestelijke aspect, omdat dat de zaak is die de apostel Paulus ons voor ogen stelt.

 DE ROOMS-KATHOLIEKE ‘ORTHODOXIE’.

Waar kijken we dan naar? Wij kijken naar een systeem, en ik aarzel niet te verklaren dat dit systeem, wat bekend staat als het Rooms-katholicisme het grootste meesterwerk van de duivel is! Het is zo’n afwijking van het christelijke geloof en het onderwijs van het Nieuwe Testament dat ik niet aarzel om met de Hervormers van de 16e eeuw het te beschrijven als ‘afvalligheid’.

Nu, laten wij hier over helder zijn. Wij definieerden afvalligheid als een totale afwijking van de christelijke waarheid. “Goed,” zegt iemand, “zegt u dat over de Rooms-katholieke kerk?” Wij moeten hier zeer zorgvuldig zijn. Als we zeggen dat het Rooms-katholicisme afvalligheid is dan moeten we helder zijn wat betreft de betekenis waar in dat waar is.

Laat me het daarom zo zeggen. Het is hier niet zozeer een zaak van ‘loochening’ van de Waarheid, maar eerder zo’n toevoeging aan de Waarheid, dat het uiteindelijk een afwijking ervan wordt. Laat me uitleggen waar de hele sluwheid erbij komt, waar de listen van de duivel erbij komen. In een bepaald opzicht zou je, als je er oppervlakkig naar kijkt, kunnen denken, dat de Rooms-katholieke kerk de meest orthodoxe kerk ter wereld is. Als je let op zoiets als de Persoon van de Here Jezus Christus, dan bestaat er geen twijfel wat betreft de orthodoxie van de Rooms-katholieke kerk. De Rooms-katholieke kerk gelooft dat Jezus van Nazareth de eeuwige Zoon van God was; het gelooft in de Maagdelijke Geboorte; het gelooft in de Incarnatie; het gelooft in Zijn wonderen; het gelooft in Zijn plaatsvervangend werk aan het Kruis en Zijn lichamelijke opstanding. Daar is geen twijfel over. Het gelooft in Zijn hemelvaart, in Zijn zitten aan de rechterhand van God.

Dus als je alleen maar naar haar kijkt in algemene zin, dan zou je heel goed tot de conclusie kunnen komen dat dit de meest orthodoxe instelling is. Maar op dit punt komt de sluwheid om de hoek kijken en ontstaat de moeilijkheid. Aan dit alles ‘voegt’ zij, als een vervloekt extra, dingen ‘toe’, die totaal onschriftuurlijk zijn en die inderdaad een loochening van de Schrift worden. Zo doet zij ons uiteindelijk in een positie belanden, waarin wij, als wij haar onderwijs aanvaarden, een leugen geloven! Met andere woorden, haar dogma is een vervalsing; zij is, zoals de Schrift het zegt, ‘de hoer’.

DE SLUWHEID VAN ROME.

Nu, deze zaak is buitengewoon sluw, maar ons thema is de “sluwheid”, de “listen” van de duivel. Als je werkelijk iets wilt weten over sluwheid dan hoef je alleen maar de literatuur van de Rooms-katholieke kerk te lezen. Zij is in staat alles en alle dingen te zijn voor alle mensen. Haar systeem is zo uitgebreid en haar sluwheid is zo groot dat ze bijna onneembaar lijkt. U moet dat hebben opgemerkt.

Ik pik een voorbeeld uit. U moet dit vaak hebben opgemerkt. U hebt horen zeggen dat de Rooms-katholieke kerk scheiding niet goedkeurt, en dat, als sommige van haar leden gescheiden zijn, zij geëxcommuniceerd zullen worden. En dan leest u plotseling in de kranten over de scheiding van een of andere Rooms-katholieke edelman of edelvrouw, en u vraagt zich af: “Welnu, hoe is dat mogelijk?” Ach, zij zijn heel goed in staat het uit te leggen. Zij zeggen dat er nooit werkelijk een echt huwelijk was! Zij kunnen alles uitleggen, er is geen moeilijkheid. Hun systeem van casuïstiek is zodanig en hun ontwikkelde argumentatie is zodanig, dat zij alle kanten op lijken te kunnen gaan.

DE VELE GEZICHTEN VAN ROME.

Of, om het op een andere manier te zeggen. Hoeveel gezichten heeft de Rooms-katholieke kerk in werkelijkheid? Ik bedoel dit. Kijk naar haar in dit land, en kijk dan naar haar in Ierland, Zuid Ierland. Kijk naar haar in de Verenigde Staten van Amerika, kijk dan naar haar in een van die Latijns-Amerikaanse staten, en u vindt het erg moeilijk om te geloven dat het dezelfde instelling is. Kijk naar haar in landen zoals Spanje en Italië en andere soortgelijke landen, en plaatst haar dan tegenover hoe zij verschijnt in Duitsland of ergens anders op een soortgelijke plaats – dan is zij totaal anders. U zou zich niet kunnen voorstellen dat het dezelfde instelling is. Maar dat is zij. Zij is in staat haar kleur, haar uiterlijk en haar vorm te veranderen. Zij is, zeg ik, alle dingen voor alle mensen overal, zij is alles.

Hier in dit land verschijnt ze als zeer intellectueel en moedigt ze haar mensen aan de Bijbel te lezen; in andere landen verbiedt zij het dat ze dat doen en is ze niet alleen niet intellectueel maar moedigt zij bijgeloof heel bewust aan. Hier lijkt ze tolerant te zijn, bereid om te luisteren en te argumenteren en toe te geven en vriendelijk te zijn; in andere achtergebleven landen is zij totaal intolerant, boosaardig en gemeen in haar vervolgingsijver – maar nog steeds dezelfde instelling, dezelfde mensen. Dat is mijn bewijs om te zeggen dat ze zeker het meesterwerk van de duivel is.

Hier is een grote instelling die van tijd tot tijd de eeuwen door – en zij doet dit nog steeds, de “listen van de duivel” heeft geopenbaard in al haar sluwheid en bedrieglijkheid, met “al de bedrieglijkheid van ongerechtigheid” zoals de Schrift het zegt.

Dit alles wordt duidelijk geprofeteerd in de Schrift. U zult het vinden in het tweede hoofdstuk van Paulus tweede brief aan de Thessalonicenzen. Het is niet de enige uitleg van dat gedeelte, maar het is er één van. Het kan zijn dat dit systeem tot de negende macht wordt verheven als het ware, maar dat is wat het systeem reeds aan het doen is. U vindt het ook afgebeeld in het tweede beest in het 13e hoofdstuk van het boek Openbaring en ik geef in overweging dat het ook in het 17e hoofdstuk van het boek Openbaring is in het beeld van de grote hoer, die zit op die zeven heuvelen, zoals Rome doet en altijd heeft gedaan.

Dit alles is aan het licht gekomen in de geschiedenis. Het ging op deze manier. Hier is iets wat binnenkwam en op een bepaald moment feitelijk de hele Christelijke kerk monopoliseerde. Het kwam langzaam, subtiel naar binnen, het baande zich een weg en werd uiteindelijk bijna universeel in haar controle. Wat heeft zij gedaan? Het zou ons maanden kosten om adequaat te behandelen. Alles waar ik nu op uit ben is te proberen in deze ene preek een paar belangrijke koppen te geven die tonen dat mijn bewering waar is. Zo verdeel ik het in drie belangrijke punten.

1. AFGODERIJ EN BIJGELOOF.

De eerste is om de manier te laten zien, waarop zij schuldig is aan het introduceren van afgoderij en bijgeloof. Nu is er niets dat zo zeer veroordeeld wordt in de Schrift als “afgoderij”. Wij moeten geen “gesneden beelden” maken. Maar de Rooms-katholieke kerk zit vol beelden. Zij leert haar mensen beelden te aanbidden, zij aanbidden standbeelden, vormen en voorstellingen. Als u naar een van hun grote kathedralen bent geweest, zult u mensen dat hebben zien doen.

Ga naar de Sint Pieterskerk in Rome en u zult opmerken dat daar een soort standbeeld voor de apostel Petrus staat, en als u naar één van de tenen kijkt zult u zien dat die glad en versleten is. Waarom? Omdat zoveel arme slachtoffers van het Rooms-katholieke onderwijs deze teen aan het kussen zijn geweest! Zij buigen zich met eerbied en zij aanbidden beelden, standbeelden en relikwieën. Zij claimen relikwieën van bepaalde heiligen te hebben, een stukje bot, iets wat hij gebruikte, en het wordt op een speciale plek gelegd en zij aanbidden het en buigen zich ervoor neer. Dit is niets anders dan pure afgoderij. Er is niets wat zo wordt afgekeurd in de Schrift, in het Oude Testament en het Nieuwe Testament, als afgoderij, maar het Rooms-katholicisme moedigt doelbewust afgoderij aan.

2. ZIJ GAAT STAAN TUSSEN DE ZIEL EN CHRISTUS.

De tweede grote aanklacht is dat haar hele systeem en onderwijs tussen ons en de Here Jezus Christus gaat staan. Dit is de meest vreselijke aanklacht op veel manieren. Bijvoorbeeld, de Kerk zelf gaat tussen ons en de Here Jezus Christus staan. Zij claimt dat zij onontbeerlijk is voor de redding. Buiten de kerk “extra ecclesiam” – is er geen redding – “nulla salus”. Zij is absoluut onontbeerlijk. Ze plaatst zichzelf tussen mijn ziel en de Here Jezus Christus. Zij eigent zich die positie zelf toe. Je vindt niet zoiets in het Nieuwe Testament, maar u vindt het in het Rooms-katholicisme. Zij alleen weet wat waarheid is, claimt zij. Zij beschrijft het en zij alleen kan het definiëren en uitleggen.

Hier tegenover leert het Protestantisme natuurlijk het “algemene priesterschap van alle gelovigen” en het recht van ieder mens de Schrift voor zichzelf te lezen en die uit te leggen onder de verlichting van de Heilige Geest. Rome ontkent dat volledig en absoluut. Zij, en zij alleen, kan de Schrift begrijpen en uitleggen en ons vertellen wat we moeten geloven.

2.1 ZIJ VOEGT TOE AAN DE SCHRIFT.

Zij zegt dit gedeeltelijk, omdat zij er aanspraak op maakt dat zij een doorgaande openbaring heeft ontvangen. Zij gelooft niet, zoals de Protestanten, dat de openbaring eindigde met wat we in het Nieuwe Testament hebben. Zij claimt een doorgaande en voortdurende openbaring. Zij aarzelt daarom niet te zeggen dat je aan de waarheid in de Schrift moet toevoegen. Terwijl ze zegt dat de Bijbel het Woord van God is, claimt zij dat haar traditie, die zij toevoegt, even gezaghebbend en even bindend is. Dat is de manier waarop zij dingen uit de Bijbel weghaalt. Zij zegt dingen in hetgeen zij toevoegt in haar traditie, die het Bijbels onderwijs loochenen. Zo haalt zij dingen uit de Bijbel weg. Daar komt de sluwheid om de hoek kijken.

Tenslotte komt het hierop neer, dat zij onze totalitaire loyaliteit claimt. Ze claimt over ons te regeren in wat wij geloven en in wat wij doen. Zij claimt verantwoordelijk te zijn voor onze ziel en de redding ervan. Wij moeten daarom ons totaal en absoluut onderwerpen aan wat de kerk ons vertelt en wat de kerk ons leert. Zij heeft een totalitair systeem. Er is geen twijfel over of zij bindt de zielen van haar mensen absoluut aan zich, evenzeer als het communisme, evenzeer als Hitler onder zijn afschuwelijk systeem. Het is een totalitair systeem. De kerk is oppermachtig en staat zo tussen ons en de Here Jezus Christus in.

2.2 HET PAUSDOM.

Een tweede manifestatie hiervan, en een logisch resultaat natuurlijk, is de paus, en alles wat zij over hem leren. Er wordt van hem gezegd dat hij de plaatsvervanger van Christus is. Er wordt van hem gezegd dat hij een directe geestelijke nakomeling van de apostel Petrus is – de apostolische successie – die al het gezag van de apostel Petrus heeft. Ik moet mijzelf niet toestaan op een zijspoor gebracht te worden om zelfs de positie in twijfel te trekken die zij aan Petrus zelf toeschrijven, maar dat is hun claim, en dat dus deze persoon, die zij de Heilige Vader noemen – (hoewel de Schrift ons specifiek vertelt geen mens vader te noemen op aarde omdat er slechts één Vader is, de Vader Die in de hemelen is), de Heilige Vader is, de Plaatsvervanger van Christus. En zij zeggen dat als hij ex-cathedra spreekt in zijn raad van kardinalen, hij onfeilbaar is. Zij definieerden die leer in 1870; zij geloofden het reeds lang tevoren.

Maar nu wordt volgens deze definiëring van zijn uitspraken geclaimd, dat zij onfeilbaar zijn, even onfeilbaar als het Woord van God, even onfeilbaar als Christus Zelf, want hij is de Plaatsvervanger, en de Vertegenwoordiger van Christus. En zo, ziet u, verenigt zich de macht van de kerk in deze ene man, die spreekt, zoals 2 Thessalonicenzen 2 zegt, “als God”. Hij wordt aanbeden door mensen; zij buigen zich voor hem neer, en zij brengen jegens hem een soort aanbidding tot uitdrukking die aan niemand anders dan slechts aan de almachtige God Zelf behoort gegeven te worden.

2.3 HET PRIESTERDOM.

De derde manifestatie is te vinden bij de priesters. De priesters in de Roomse kerk zijn heel speciale mensen. Zij geloven niet in het algemene priesterschap van alle gelovigen. De enige mensen die “priester” zijn, zijn diegenen die de kerk zelf heeft getraind, en die geordend zijn en die iets van dit gezag, dat voortkomt uit de apostolische successie, ontvangen. Maar 1 Petrus 2:9 vertelt ons dat wij allemaal priester zijn: “Gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap.” Met andere woorden, “een koninkrijk van priesters.” Nee, zegt Rome, jullie zijn het lekendom, jullie zijn geen priester, deze mensen alleen zijn priester.

Dan schrijven ze aan deze priesters bepaalde unieke krachten toe, zoals die van het bewerken van wonderen. Hier komen we bij een heel centrale en cruciale zaak. Zij claimen dat de priester in staat is het water te veranderen dat zij gebruiken bij de doop, zodat er genade in komt. Zij claimen dat de priester in staat is een wonder te bewerken in verband met het Brood en de Wijn bij het Avondmaal des Heren, dat hij in staat is dit wonder te bewerken van wat zij noemen “transubstantiatie”. Zij zeggen dat het brood niet langer brood is maar dat het het lichaam van Christus wordt; dat de eigenschappen van kleur enzovoort blijven maar dat de substantie veranderd is in het lichaam van Christus en dat dat wonder werd bewerkt door de priester die de kracht heeft zo’n wonder tot stand te brengen.

De Sacramenten.

Daaruit komt dan weer hun hele leer van de sacramenten voort. Ze hebben zeven sacramenten, maar ik heb het speciaal over de Doop en het Avondmaal, waar zij niet aarzelen om te leren dat er in die sacramenten een wonder wordt bewerkt. Hun theorie is dat, nadat dit wonder door de priester in het water, het brood en de wijn is bewerkt, zij nu op een speciale manier geladen zijn met de genade van God en dat zij zo min of meer automatisch werken. Hun uitdrukking is dat zij “ex opera operator” werken. Met andere woorden, het is niet langer gewoon water, het is geladen met de genade van God en daarom wordt er wanneer het op het kind wordt gesprenkeld, een wonder in het kind bewerkt. Of wanneer je het brood neemt tijdens de communie – overigens laten ze jou niet de wijn nemen –  dan neem je werkelijk het Lichaam van Christus zelf.

De biecht.

Ziet u, dit is allemaal een manifestatie van deze sluwheid van de duivel, van de listen van de duivel. Dit alles wordt eraan toegevoegd; er staat geen woord hierover in het Nieuwe Testament. Maar voordat we het punt van de priester verlaten, moeten we dit onthouden, dat hij ook degene is, naar wie we toe moeten gaan en onze zonden belijden, omdat hij de macht heeft absolutie uit te spreken en ons vergeving van zonden te verlenen. Niemand anders kan dit doen, behalve dit priesterdom, deze mensen, aan wie zij deze speciale krachten toekennen. Dus de mensen wordt geleerd naar hen toe te gaan en te biechten. Er staat geen woord hierover in de Schrift. We belijden onze overtredingen aan God en aan elkaar in de Christelijke Gemeente, maar niet aan een “priester”. Dus, dit is een volgende manifestatie. Ik toon u de manieren waarop dit systeem tussen ons en de Here Jezus Christus gaat staan. U en ik, als christenen, gaan naar Hem om onze zonden te belijden; zij gaan naar de priester.

2.4 DE CULTUS VAN DE MAAGD MARIA.

Laten wij naar de vierde manifestatie gaan – en dit is één van de meest alarmerende en buitengewone van alle. De cultus van de Maagd Maria in het Rooms-katholicisme groeit snel op een alarmerende wijze. Wat leren zij? Wel, zij zeggen dat zij de Koningin van de Hemel is, en dat zij degene is tot wie wij in de eerste plaats moeten gaan. In veel van hun kerken zult u merken dat zij voor de Here Jezus Christus wordt geplaatst, Die op de achtergrond bijna door haar verborgen wordt. Waarom?

Dit is wat zij zeggen, dat zij, omdat zij menselijk is, veel lieflijker en veel meer teder is dan Hij, dat Hij zo groot, machtig en gezaghebbend is, dat Hij zo streng is – dit is wat zij leren, dit is de hele verklaring van de cultus van de Maagd Maria – dat Hij zodanig is dat wij niet rechtstreeks naar Hem kunnen gaan. Ah, maar gelukkig is zij daar, en zij is liefdevol, en uiteindelijk was zij Zijn moeder en kan zij Hem beïnvloeden.

Dus moeten we tot de Maagd Maria bidden en haar vragen voor ons tussenbeide te komen. Zij is daar precies tussen ons en de Zoon van God, de Redder van onze zielen. En zij hebben steeds meer aan haar macht toegevoegd. Zij begonnen in 1854 de “Onbevlekte Ontvangenis” te leren, wat niet betekent dat de Here Jezus Christus vrij van zonde geboren werd, maar Maria ook. Onlangs hebben zij de leer van de Tenhemelopneming van Maria aangekondigd, dat zij nooit stierf zoals iedereen en begraven werd, maar dat zij letterlijk opsteeg naar de hemel zoals haar Zoon. Ziet u, dit doet de Maagd Maria groter worden en maakt haar zo prominent dat Christus Zelf aan het oog onttrokken wordt.

2.5 DE HEILIGEN.

Tenslotte, bij de maagd Maria voegt u de heiligen. Rooms-katholieke mensen wordt geleerd tot de heiligen te bidden. Hoe gebeurt dit? Wel, hun onderwijs is dit. Zij geloven in het perfectionisme in dit leven en zij zeggen dat sommige van deze heiligen een volmaakt leven hebben geleid. Het resultaat hiervan is dat zij zoveel ‘verdienste’ hebben verworven en opgebouwd, dat zij veel meer hebben dan zij voor zichzelf nodig hebben; dus hebben zij een overvloed aan verdienste.

Het resultaat is dat u en ik, die misschien falen en die zo tekortkomen in verdienste, tot de heiligen kunnen gaan bidden en hen vragen een bepaalde hoeveelheid van hun overvloed aan ons te geven. Zij noemen dit het werk van ‘supererogation” (overdadigheid), dat de heiligen voor ons kunnen pleiten en ons zelfs iets van hun overmaat aan verdienste kunnen toedelen om de tekortkoming en het gebrek aan te vullen, dat in ons gevonden wordt. Zo krijg je de aanbidding van heiligen, gebeden aan de heiligen en een afhankelijkheid van heiligen. U ziet; de verdienste van Jezus Christus is niet genoeg; u moet iets extra’s hebben; het moet worden aangevuld.

3. RECHTVAARDIGMAKING. 

Maar laten we naar het derde punt gaan, dat is de manier waarop zij niet alleen Hem beroven van Zijn positie, maar ook afbreuk doen aan de heerlijkheid, de volmaaktheid en de volledigheid van de grote redding, die Hij ons aanbiedt en ons geeft. Wat bedoel ik?  Neem het eerste voorbeeld hiervan: hun onderwijs met betrekking tot de rechtvaardigmaking, de rechtvaardigmaking door het geloof. Zoals Luther zei: dit is ‘de test van een staande of vallende kerk’ – de hele roem van het Protestantisme, de zaak waardoor het ontstond. Kijk naar haar onderwijs met betrekking tot de rechtvaardigmaking. Wij weten wat ons onderwijs is – of weten we dat niet? Soms vraag ik me af of velen van ons Protestanten dat wel weten. Het is niet verrassend dat het Rooms-katholicisme aan het groeien is, terwijl Protestanten niet weten wat de rechtvaardigmaking betekent. Het Rooms-katholicisme moet wel succes hebben, zolang Protestanten denken dat het leiden van een goed leven genoeg is. Het is niet verrassend dat het Rooms-katholicisme in vliegende vaart door de landen en de volkeren gaat.

Het Roomse onderwijs is dat goede werken, verdienstelijke werken in de mens, in de zondige  mens, mogelijk zijn, dat de mens iets kan bijdragen aan zijn eigen rechtvaardigmaking. Zij geloven dat en leren dat. Wij leren dat “er niemand rechtvaardig is, nee, niet één”, dat “al onze gerechtigheden als vuile lompen zijn” of, zoals de apostel Paulus het zegt bij zijn schrijven aan de Filippenzen, “vuilnis” – afval, waardeloos. Nee, nee, zeggen zij, er zit waarde in en het zal meetellen, het zal meehelpen.

Maar nog ernstiger is dat zij uiteindelijk leren dat rechtvaardigmaking het resultaat is van de doop. Dat is het waar het allemaal aan elkaar gekoppeld wordt. In de doop, zo leren zij, worden niet alleen uw zonden vergeven, maar wordt er gerechtigheid in u gestort bij uw doop; u wordt rechtvaardig gemaakt door uw doop. Het maakt niet uit al was u een onbewust levend kind, u wordt deze gerechtigheid gegeven, uw erfzonde wordt daar opgeheven en u wordt deze positieve rechtvaardigheid gegeven.

Overigens, het is niet de gerechtigheid van Christus, volgens hen; het is een gerechtigheid die door God wordt gemaakt voor degenen die worden gedoopt. Zij worden niet “bekleed met de gerechtigheid van Christus”, maar zij worden rechtvaardig gemaakt in de ogen van God. En het resultaat is dat zij het Protestantse onderwijs van rechtvaardigmaking door het geloof alleen afkeuren als een gevaarlijke ketterij.

U ziet hoe het werkt – alles in hun onderwijs maakt u afhankelijk van de kerk. Zegt u dat u tot berouw kunt komen en tot Christus gaan en in Hem geloven en gered worden? Nee, deze verrichting moet door de priester aan u bewerkt worden door middel van de doop. Deze hele weg maakt de priester en de kerk absoluut onmisbaar. U bent hulpeloos zonder hen, u zit aan hen vastgebonden. Er is geen direct verkeer met Christus, u moet altijd door middel van deze tussenpersonen gaan. De Bijbel zegt dat er slechts één Middelaar is tussen God en mens, de mens Christus Jezus. Zo is dat niet in Rome – Maria, de Paus, de priesters en heel de hiërarchie en al de handlangers, deze allen zijn noodzakelijk. Dus op het punt van dit onmisbare leerstuk van de rechtvaardigmaking leren zij een leugen.

HET LEVEN VAN DE CHRISTEN.

Dan komt u bij de vraag van het leven van een Christen. Hier is een volgende ernstige zaak; de nadruk ligt niet zozeer op heilig leven, als wel op onze inachtneming van ceremoniën en rituelen. Zij leren hun mensen niet zozeer te streven naar heiligheid en om het begrijpen van het nieuwtestamentische onderwijs over de heiligmaking; zij leren hun mensen de mis bij te wonen en bij de priester te biecht te gaan. Er is niets te vinden van deze directe verantwoordelijkheid en het hen aansporen om die te dragen. Nee, het onderwijs is dat u zich moet conformeren aan de regels van de Kerk.

U slaat de ceremoniën gade; u doet wat zij u zeggen; u vast op bepaalde tijden; u doet dit wel en dat niet en u bezoekt uw priester om te biechten. U gaat naar de mis en gaat daarna doen waar u het meest zin aan hebt. U bent gedekt; u bent weer op orde gebracht en daar gaat u weer verder. In plaats van heilig te leven in eenvoud, zoals dat in de Schrift staat, hebt u ceremoniën, rituelen en vieringen.

DE LOOCHENING VAN DE ZEKERHEID

Een andere ernstige dwaling  is, dat het volledig de leer van de “zekerheid van de redding” loochent. Er is niets glorievoller dan het leerstuk van de “zekerheid van de redding”. Er staat een schitterende verklaring ervan in het achtste hoofdstuk van de Romeinen, vers 16: “De Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn”. Weet u wat dat betekent? Er is niets wonderlijker dan dat, maar de Rooms-katholieke kerk loochent het compleet. Er bestaat niet zoiets als zekerheid in dit leven. Waarom?

Dit is haar argument, en het is heel logisch (dat is waar het systeem wordt gezien als zo duivels; niemand minder dan de duivel zou dit allemaal hebben kunnen uitwerken met deze buitengewone vindingrijkheid). Het werkt zo. Bij uw doop wordt uw erfzonde opgeheven en u wordt rechtvaardig gemaakt en u hebt het in orde met God. Maar ja, maar hoe zit het met de zonden die bedreven worden na de doop? Uw doop heeft daar niets mee te maken. Wat gaat u daaraan doen? Dat is het probleem.

Het Protestantse onderwijs is dat het bloed van Jezus Christus ons nog steeds reinigt van alle zonde en ongerechtigheid; datgene wat Hij aan het kruis deed, bedekt mijn zonden uit het verleden, mijn huidige zonden, mijn toekomstige zonden. De ene daad was genoeg. “Nee, nee”, zegt Rome, “het is niet genoeg. Het probleem van uw zonden na de doop is anders.” Wat doe ik eraan? Ik moet bij de priester gaan biechten; hij alleen kan ermee afhandelen.

Maar zelfs hij kan niet met die alle afhandelen, dus kan ik zo aan het eind van mijn leven komen, en hier ben ik met die zonden na de doop die mij bedreigen met hel en verdoemenis. “De priester kan dat alleen voor u doen”, zeggen zij. Dus u moet het sacrament van de boete hebben; u legt een ongewone biecht af en u wordt absolutie gegeven.

Garandeert dat dat het met mij in orde is? Nee, zelfs dat niet! Dat brengt u het grootste deel van de weg, maar er zullen nog steeds een paar zonden zijn die niet zijn vergeven. Wat doe ik daar aan? Wel gelukkig is er een plaats, vertellen zij ons, die het vagevuur heet, en mij wordt vergund daarheen te gaan om deze overblijvende zonde, die niet is vergeven, kwijt te raken, deze zonde na de doop die niet is vergeven.

Wat gebeurt daar met mij? Wel, mijn familieleden die nog zijn achtergebleven, zijn aan het bidden voor mij en zij betalen geld als zij dat doen. Zo hebt u al de “aflaten” en al de “gebeden voor de doden” en al uw kaarsen en het betaalde geld. Hoe meer u betaalt hoe spoediger het deze persoon vergund zal worden verder te gaan. U ziet daar nergens iets over in de Bijbel, nietwaar? Natuurlijk niet! Dat is een deel van de verdere openbaring die zij claimen gekregen te hebben; dit is allemaal toevoeging.

Het werk van Christus is niet genoeg (zeggen zij), het moet worden aangevuld op al deze manieren. Ga ik daarom te ver wanneer ik zeg dat dit afval is?

DE PROTESTANTSE HERVORMERS.

Nee, de Protestantse Hervormers waren niet een stel onverdraagzame Zeloten, ze waren niet een stel dwazen. Deze mannen kregen geopende ogen door de Heilige Geest. Dat is wat er gebeurde met Luther, dat is wat er gebeurde met Calvijn, dat is wat er gebeurde met John Knox, dat is wat er met hen allen gebeurde. Deze mensen kregen geopende ogen, zij zagen het, zij zagen deze gruwelijke wanstaltigheid, die in de Bijbel beschreven wordt in de waarschuwingen tegen haar en op het gevaar af hun leven te verliezen. kwamen zij in verzet en zij protesteerden.

Ze zeiden dat dat niet waar was. Dus begonnen zij de rechtvaardigmaking door het geloof te verdedigen, het hoogste, uiteindelijke, adequate gezag van de Schrift, het algemene priesterschap van alle gelovigen, enzovoort. Ze waren bereid voor die waarheden te sterven en velen stierven inderdaad daarvoor!

Laat me u ernstig waarschuwen dat als u blij bent met deze toenaderingen tot Rome u het bloed van de martelaren verloochent! Kom nooit in de buurt van Smithfield als u zoiets gelooft. Die mannen werden daar op Smithfield op de brandstapel verbrand, John Bradford en de rest, vanwege hun aan de kaak stellen van het Rooms-katholicisme. U verloochent hen, u wordt hen ontrouw, u zegt dat zij het mis hadden, dat zij zich vergisten. Realiseer u wat u aan het doen bent, en wordt niet bedrogen door die schoonschijnende argumenten.

ROME VERANDERT NOOIT.

Het probleem is acuut geworden vanwege de radio en de televisie. U ziet deze mannen verschijnen: wat beleefd, wat aardig zijn zij, hoe vriendelijk zijn zij, hoe meegaand. Ze lijken vaak veel aardiger dan onze mensen! Dwaze, onkundige Protestanten zeggen dat soort dingen en ze zijn bereid het lokaas door te slikken!

“Ah, maar,” zegt u, “is de Rooms-katholieke kerk niet veranderd? U kijkt alleen maar achterom, u praat alsof u in de 16e eeuw leefde – realiseert u zich niet dat u in de 20e eeuw leeft?” Mijn antwoord is heel simpel. De meest trotse roem van de Rooms-katholieke kerk is dit, dat zij nooit verandert. “Semper eadem.” Hoe zou zij kunnen veranderen?

Als zij verandert zal zij toegeven dat zij in het verleden verkeerd was –  maar ze was toen aan het beweren dat zij onfeilbaar was, en dat de paus de Plaatsvervanger van Christus is en dat zij geen vergissing kan maken. Als zij zegt dat zij in staat is te veranderen, dan loochent zij haar belangrijkste claim!

Zij zegt niet dat zij aan het veranderen is, en dat zal ze nooit doen. De Kerk van Rome blijft dezelfde. Als er überhaupt iets gebeurt dan wordt ze nog slechter. Zij heeft “toegevoegd” aan wat zij leerde in de 16e eeuw, zoals de pauselijke onfeilbaarheid, enzovoort. Nee er is geen verandering in de Kerk van Rome. En als er ooit een grote wereldkerk zal zijn dan zal het zijn omdat de Kerk van Rome heel de rest heeft geabsorbeerd en hen heeft verzwolgen in hun onkunde!

Hier is niet iets moeilijks aan; dit is vervalsing, geveinsdheid, dit is misbruik van het ergste en meest duivelse soort. Het is inderdaad een vorm van de antichrist, en het moet worden verworpen, het moet worden afgekeurd, maar bovenal: het moet worden weerlegd.

En er is slechts één ding dat het kan weerleggen, zoals ik in het begin zei en dat is een Bijbels, leerstellig Christendom. Een christendom dat gewoon predikt “Kom tot Christus” of “Kom tot Jezus” kan geen seconde standhouden voor Rome; wat het waarschijnlijk uiteindelijk zal doen is toevoegen aan de aantallen die bij Rome horen. Mensen die evangelisatiecampagnes houden en zeggen: “Ach, jullie Rooms-katholieken, ga terug naar uw kerk,” loochenen het onderwijs van het Nieuwe Testament. Wij moeten hen waarschuwen

Christenmensen, uw verantwoordelijkheid is enorm. U moet de waarheid kennen, u moet die begrijpen, u moet in staat zijn vals onderwijs te weerleggen. Er zijn onschuldige mensen, die worden misleid door dit soort leugen, en het is uw zaak en de mijne hun ogen te openen en hen te onderrichten.

Niet alleen dat, het is als wij vierkant achter de waarheid van God staan dat wij in staat zullen worden gesteld met vuur en met vertrouwen te bidden om de zegen van de Heilige Geest op ons. Het is als wij staan op de Schrift en haar waarheid dat de Geest van God, geloof ik, op ons zal neerdalen in een machtige opwekking. En niets minder dan zo’n opwekking kan die afschuwelijke instelling die grote “hoer”, die zichzelf “de Kerk van Rome” noemt, doen schudden.

Moge God ons verlichting en inzicht van de tijden geven waarin wij leven en ons wakker maken, voordat het te laat is.